усеагу́льнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
усеагу́льнік | усеагу́льнікі | |
усеагу́льніка | усеагу́льнікаў | |
усеагу́льніку | усеагу́льнікам | |
усеагу́льніка | усеагу́льнікаў | |
усеагу́льнікам | усеагу́льнікамі | |
усеагу́льніку | усеагу́льніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)