урэмі́я

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. урэмі́я
Р. урэмі́і
Д. урэмі́і
В. урэмі́ю
Т. урэмі́яй
урэмі́яю
М. урэмі́і

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)