урэмі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. урэмі́чны урэмі́чная урэмі́чнае урэмі́чныя
Р. урэмі́чнага урэмі́чнай
урэмі́чнае		 урэмі́чнага урэмі́чных
Д. урэмі́чнаму урэмі́чнай урэмі́чнаму урэмі́чным
В. урэмі́чны (неадуш.)
урэмі́чнага (адуш.)		 урэмі́чную урэмі́чнае урэмі́чныя (неадуш.)
урэмі́чных (адуш.)
Т. урэмі́чным урэмі́чнай
урэмі́чнаю		 урэмі́чным урэмі́чнымі
М. урэмі́чным урэмі́чнай урэмі́чным урэмі́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)