уру́кавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уру́кавы уру́кавая уру́кавае уру́кавыя
Р. уру́кавага уру́кавай
уру́кавае		 уру́кавага уру́кавых
Д. уру́каваму уру́кавай уру́каваму уру́кавым
В. уру́кавы (неадуш.)
уру́кавага (адуш.)		 уру́кавую уру́кавае уру́кавыя (неадуш.)
уру́кавых (адуш.)
Т. уру́кавым уру́кавай
уру́каваю		 уру́кавым уру́кавымі
М. уру́кавым уру́кавай уру́кавым уру́кавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)