урубі́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. урублю́ся уру́бімся
2-я ас. уру́бішся уру́біцеся
3-я ас. уру́біцца уру́бяцца
Прошлы час
м. урубі́ўся урубі́ліся
ж. урубі́лася
н. урубі́лася
Загадны лад
2-я ас. урубі́ся урубі́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час урубі́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)