ураўно́ўвальнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ураўно́ўвальнік ураўно́ўвальнікі
Р. ураўно́ўвальніка ураўно́ўвальнікаў
Д. ураўно́ўвальніку ураўно́ўвальнікам
В. ураўно́ўвальнік ураўно́ўвальнікі
Т. ураўно́ўвальнікам ураўно́ўвальнікамі
М. ураўно́ўвальніку ураўно́ўвальніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)