урачы́ста-манумента́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. урачы́ста-манумента́льны урачы́ста-манумента́льная урачы́ста-манумента́льнае урачы́ста-манумента́льныя
Р. урачы́ста-манумента́льнага урачы́ста-манумента́льнай
урачы́ста-манумента́льнае		 урачы́ста-манумента́льнага урачы́ста-манумента́льных
Д. урачы́ста-манумента́льнаму урачы́ста-манумента́льнай урачы́ста-манумента́льнаму урачы́ста-манумента́льным
В. урачы́ста-манумента́льны (неадуш.)
урачы́ста-манумента́льнага (адуш.)		 урачы́ста-манумента́льную урачы́ста-манумента́льнае урачы́ста-манумента́льныя (неадуш.)
урачы́ста-манумента́льных (адуш.)
Т. урачы́ста-манумента́льным урачы́ста-манумента́льнай
урачы́ста-манумента́льнаю		 урачы́ста-манумента́льным урачы́ста-манумента́льнымі
М. урачы́ста-манумента́льным урачы́ста-манумента́льнай урачы́ста-манумента́льным урачы́ста-манумента́льных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)