уратава́льніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. уратава́льніца уратава́льніцы
Р. уратава́льніцы уратава́льніц
Д. уратава́льніцы уратава́льніцам
В. уратава́льніцу уратава́льніц
Т. уратава́льніцай
уратава́льніцаю		 уратава́льніцамі
М. уратава́льніцы уратава́льніцах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)