уратава́льнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. уратава́льнік уратава́льнікі
Р. уратава́льніка уратава́льнікаў
Д. уратава́льніку уратава́льнікам
В. уратава́льніка уратава́льнікаў
Т. уратава́льнікам уратава́льнікамі
М. уратава́льніку уратава́льніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)