урані́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ураню́ уро́нім
2-я ас. уро́ніш уро́ніце
3-я ас. уро́ніць уро́няць
Прошлы час
м. урані́ў урані́лі
ж. урані́ла
н. урані́ла
Загадны лад
2-я ас. урані́ урані́це
Дзеепрыслоўе
прош. час урані́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)