ура́ніць
‘ураніць што-небудзь (сустрэчу); параніць каго-небудзь, што-небудзь (ураніць нагу сякерай)’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| ура́ню | ура́нім | |
| ура́ніш | ура́ніце | |
| ура́ніць | ура́няць | |
| Прошлы час | ||
| ура́ніў | ура́нілі | |
| ура́ніла | ||
| ура́ніла | ||
| Загадны лад | ||
| ура́нь | ура́ньце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| ура́ніўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)