уразуме́ты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уразуме́ты уразуме́тая уразуме́тае уразуме́тыя
Р. уразуме́тага уразуме́тай
уразуме́тае		 уразуме́тага уразуме́тых
Д. уразуме́таму уразуме́тай уразуме́таму уразуме́тым
В. уразуме́ты (неадуш.)
уразуме́тага (адуш.)		 уразуме́тую уразуме́тае уразуме́тыя (неадуш.)
уразуме́тых (адуш.)
Т. уразуме́тым уразуме́тай
уразуме́таю		 уразуме́тым уразуме́тымі
М. уразуме́тым уразуме́тай уразуме́тым уразуме́тых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)