уражэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| уражэ́нне | уражэ́нні | |
| уражэ́ння | уражэ́нняў | |
| уражэ́нню | уражэ́нням | |
| уражэ́нне | уражэ́нні | |
| уражэ́ннем | уражэ́ннямі | |
| уражэ́нні | уражэ́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)