ура́жанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
ура́жанне | ура́жанні | |
ура́жання | ура́жанняў | |
ура́жанню | ура́жанням | |
ура́жанне | ура́жанні | |
ура́жаннем | ура́жаннямі | |
ура́жанні | ура́жаннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)