урабілінуры́я

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. урабілінуры́я
Р. урабілінуры́і
Д. урабілінуры́і
В. урабілінуры́ю
Т. урабілінуры́яй
урабілінуры́яю
М. урабілінуры́і

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)