урабілінуры́я
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| урабілінуры́я | |
| урабілінуры́і | |
| урабілінуры́і | |
| урабілінуры́ю | |
| урабілінуры́яй урабілінуры́яю |
|
| урабілінуры́і |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)