урабілі́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. урабілі́н
Р. урабілі́ну
Д. урабілі́ну
В. урабілі́н
Т. урабілі́нам
М. урабілі́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)