упі́ць

‘учапіць’

дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. увап’ю́ увап’ё́м
2-я ас. увап’е́ш увап’яце́
3-я ас. увап’е́ увап’ю́ць
Прошлы час
м. упі́ў упілі́
ж. упіла́
н. упіло́
Загадны лад
2-я ас. упі́ упі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час упі́ўшы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)