упятрэ́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. упятрэ́ю упятрэ́ем
2-я ас. упятрэ́еш упятрэ́еце
3-я ас. упятрэ́е упятрэ́юць
Прошлы час
м. упятрэ́ў упятрэ́лі
ж. упятрэ́ла
н. упятрэ́ла
Загадны лад
2-я ас. упятрэ́й упятрэ́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час упятрэ́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)