упэ́ўніць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. упэ́ўню упэ́ўнім
2-я ас. упэ́ўніш упэ́ўніце
3-я ас. упэ́ўніць упэ́ўняць
Прошлы час
м. упэ́ўніў упэ́ўнілі
ж. упэ́ўніла
н. упэ́ўніла
Загадны лад
2-я ас. упэ́ўні упэ́ўніце
Дзеепрыслоўе
прош. час упэ́ўніўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)