упыні́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. упыню́ упы́нім
2-я ас. упы́ніш упы́ніце
3-я ас. упы́ніць упы́няць
Прошлы час
м. упыні́ў упыні́лі
ж. упыні́ла
н. упыні́ла
Загадны лад
2-я ас. упыні́ упыні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час упы́ніўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)