упраўле́нец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| упраўле́нец | упраўле́нцы | |
| упраўле́нца | упраўле́нцаў | |
| упраўле́нцу | упраўле́нцам | |
| упраўле́нца | упраўле́нцаў | |
| упраўле́нцам | упраўле́нцамі | |
| упраўле́нцу | упраўле́нцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)