упра́таць
‘пачысціць, прыбраць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
упра́таю | упра́таем | |
упра́таеш | упра́таеце | |
упра́тае | упра́таюць | |
Прошлы час | ||
упра́таў | упра́талі | |
упра́тала | ||
упра́тала | ||
Загадны лад | ||
упра́тай | упра́тайце | |
Дзеепрыслоўе | ||
упра́таўшы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)