упра́ва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
упра́ва | упра́вы | |
упра́вы | упра́ў | |
упра́ве | упра́вам | |
упра́ву | упра́вы | |
упра́вай упра́ваю |
упра́вамі | |
упра́ве | упра́вах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)