уплі́шчыць

‘улiць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. уплі́шчу уплі́шчым
2-я ас. уплі́шчыш уплі́шчыце
3-я ас. уплі́шчыць уплі́шчаць
Прошлы час
м. уплі́шчыў уплі́шчылі
ж. уплі́шчыла
н. уплі́шчыла
Загадны лад
2-я ас. уплі́шчы уплі́шчыце
Дзеепрыслоўе
прош. час уплі́шчыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)