упліхну́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. упліхну́ты упліхну́тая упліхну́тае упліхну́тыя
Р. упліхну́тага упліхну́тай
упліхну́тае		 упліхну́тага упліхну́тых
Д. упліхну́таму упліхну́тай упліхну́таму упліхну́тым
В. упліхну́ты (неадуш.)
упліхну́тага (адуш.)		 упліхну́тую упліхну́тае упліхну́тыя (неадуш.)
упліхну́тых (адуш.)
Т. упліхну́тым упліхну́тай
упліхну́таю		 упліхну́тым упліхну́тымі
М. упліхну́тым упліхну́тай упліхну́тым упліхну́тых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)