уплашчэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| уплашчэ́нне | уплашчэ́нні | |
| уплашчэ́ння | уплашчэ́нняў | |
| уплашчэ́нню | уплашчэ́нням | |
| уплашчэ́нне | уплашчэ́нні | |
| уплашчэ́ннем | уплашчэ́ннямі | |
| уплашчэ́нні | уплашчэ́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)