упаі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. упаю́ упо́ім
2-я ас. упо́іш упо́іце
3-я ас. упо́іць упо́яць
Прошлы час
м. упаі́ў упаі́лі
ж. упаі́ла
н. упаі́ла
Загадны лад
2-я ас. упаі́ упаі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час упаі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)