упа́свены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. упа́свены упа́свеная упа́свенае упа́свеныя
Р. упа́свенага упа́свенай
упа́свенае		 упа́свенага упа́свеных
Д. упа́свенаму упа́свенай упа́свенаму упа́свеным
В. упа́свены (неадуш.)
упа́свенага (адуш.)		 упа́свеную упа́свенае упа́свеныя (неадуш.)
упа́свеных (адуш.)
Т. упа́свеным упа́свенай
упа́свенаю		 упа́свеным упа́свенымі
М. упа́свеным упа́свенай упа́свеным упа́свеных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)