упасава́ць

‘падысці, прыйсціся да месца’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. упасу́е упасу́юць
Прошлы час
м. упасава́ў упасава́лі
ж. упасава́ла
н. упасава́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час упасава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)