упарадко́ўванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
упарадко́ўванне | |
упарадко́ўвання | |
упарадко́ўванню | |
упарадко́ўванне | |
упарадко́ўваннем | |
упарадко́ўванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)