упара́дкаванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
упара́дкаванне | |
упара́дкавання | |
упара́дкаванню | |
упара́дкаванне | |
упара́дкаваннем | |
упара́дкаванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)