упара́дкаванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| упара́дкаванне | |
| упара́дкавання | |
| упара́дкаванню | |
| упара́дкаванне | |
| упара́дкаваннем | |
| упара́дкаванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)