уніфіка́тарскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уніфіка́тарскі уніфіка́тарская уніфіка́тарскае уніфіка́тарскія
Р. уніфіка́тарскага уніфіка́тарскай
уніфіка́тарскае		 уніфіка́тарскага уніфіка́тарскіх
Д. уніфіка́тарскаму уніфіка́тарскай уніфіка́тарскаму уніфіка́тарскім
В. уніфіка́тарскі (неадуш.)
уніфіка́тарскага (адуш.)		 уніфіка́тарскую уніфіка́тарскае уніфіка́тарскія (неадуш.)
уніфіка́тарскіх (адуш.)
Т. уніфіка́тарскім уніфіка́тарскай
уніфіка́тарскаю		 уніфіка́тарскім уніфіка́тарскімі
М. уніфіка́тарскім уніфіка́тарскай уніфіка́тарскім уніфіка́тарскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)