унутрыба́чанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| унутрыба́чанне | |
| унутрыба́чання | |
| унутрыба́чанню | |
| унутрыба́чанне | |
| унутрыба́чаннем | |
| унутрыба́чанні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)