унутрыба́чанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
унутрыба́чанне | |
унутрыба́чання | |
унутрыба́чанню | |
унутрыба́чанне | |
унутрыба́чаннем | |
унутрыба́чанні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)