унарміро́ўваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. унарміро́ўваю унарміро́ўваем
2-я ас. унарміро́ўваеш унарміро́ўваеце
3-я ас. унарміро́ўвае унарміро́ўваюць
Прошлы час
м. унарміро́ўваў унарміро́ўвалі
ж. унарміро́ўвала
н. унарміро́ўвала
Загадны лад
2-я ас. унарміро́ўвай унарміро́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час унарміро́ўваючы

Крыніцы: dzsl2007.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)