унармо́ўваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. унармо́ўваю унармо́ўваем
2-я ас. унармо́ўваеш унармо́ўваеце
3-я ас. унармо́ўвае унармо́ўваюць
Прошлы час
м. унармо́ўваў унармо́ўвалі
ж. унармо́ўвала
н. унармо́ўвала
Загадны лад
2-я ас. унармо́ўвай унармо́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час унармо́ўваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)