унармо́ўванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| унармо́ўванне | |
| унармо́ўвання | |
| унармо́ўванню | |
| унармо́ўванне | |
| унармо́ўваннем | |
| унармо́ўванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)