унармава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. унарму́ю унарму́ем
2-я ас. унарму́еш унарму́еце
3-я ас. унарму́е унарму́юць
Прошлы час
м. унармава́ў унармава́лі
ж. унармава́ла
н. унармава́ла
Загадны лад
2-я ас. унарму́й унарму́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час унармава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)