унармава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. унармава́ны
унармірава́ны		 унармава́ная
унармірава́ная		 унармава́нае
унармірава́нае		 унармава́ныя
унармірава́ныя
Р. унармава́нага
унармірава́нага		 унармава́най
унармава́нае
унармірава́най
унармірава́нае		 унармава́нага
унармірава́нага		 унармава́ных
унармірава́ных
Д. унармава́наму
унармірава́наму		 унармава́най
унармірава́най		 унармава́наму
унармірава́наму		 унармава́ным
унармірава́ным
В. унармірава́ны
унармірава́нага
унармава́ны (неадуш.)
унармава́нага (адуш.)		 унармава́ную
унармірава́ную		 унармава́нае
унармірава́нае		 унармірава́ныя
унармірава́ных
унармава́ныя (неадуш.)
унармава́ных (адуш.)
Т. унармава́ным
унармірава́ным		 унармава́най
унармава́наю
унармірава́най
унармірава́наю		 унармава́ным
унармірава́ным		 унармава́нымі
унармірава́нымі
М. унармава́ным
унармірава́ным		 унармава́най
унармірава́най		 унармава́ным
унармірава́ным		 унармава́ных
унармірава́ных

Кароткая форма: унармава́на
унармірава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)