унармава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. унармава́ны унармава́ная унармава́нае унармава́ныя
Р. унармава́нага унармава́най
унармава́нае		 унармава́нага унармава́ных
Д. унармава́наму унармава́най унармава́наму унармава́ным
В. унармава́ны (неадуш.)
унармава́нага (адуш.)		 унармава́ную унармава́нае унармава́ныя (неадуш.)
унармава́ных (адуш.)
Т. унармава́ным унармава́най
унармава́наю		 унармава́ным унармава́нымі
М. унармава́ным унармава́най унармава́ным унармава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)