унармава́ны
прыметнік, адносны
| унармава́ны | унармава́ная | унармава́нае | унармава́ныя | |
| унармава́нага | унармава́най унармава́нае |
унармава́нага | унармава́ных | |
| унармава́наму | унармава́най | унармава́наму | унармава́ным | |
| унармава́ны ( унармава́нага ( |
унармава́ную | унармава́нае | унармава́ныя ( унармава́ных ( |
|
| унармава́ным | унармава́най унармава́наю |
унармава́ным | унармава́нымі | |
| унармава́ным | унармава́най | унармава́ным | унармава́ных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)