унараўля́ць
‘дагаджаць, робячы што-небудзь так, як хочацца каму-небудзь (унараўляць каму-небудзь)’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| унараўля́ю | унараўля́ем | |
| унараўля́еш | унараўля́еце | |
| унараўля́е | унараўля́юць | |
| Прошлы час | ||
| унараўля́ў | унараўля́лі | |
| унараўля́ла | ||
| унараўля́ла | ||
| Загадны лад | ||
| унараўля́й | унараўля́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| унараўля́ючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)