уміна́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
уміна́ны | уміна́ная | уміна́нае | уміна́ныя | |
уміна́нага | уміна́най уміна́нае |
уміна́нага | уміна́ных | |
уміна́наму | уміна́най | уміна́наму | уміна́ным | |
уміна́ны ( уміна́нага ( |
уміна́ную | уміна́нае | уміна́ныя ( уміна́ных ( |
|
уміна́ным | уміна́най уміна́наю |
уміна́ным | уміна́нымі | |
уміна́ным | уміна́най | уміна́ным | уміна́ных |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)