умілава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
умілава́нне | |
умілава́ння | |
умілава́нню | |
умілава́нне | |
умілава́ннем | |
умілава́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
умілава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
умілава́нне | |
умілава́ння | |
умілава́нню | |
умілава́нне | |
умілава́ннем | |
умілава́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)