умя́цінка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| умя́цінка | умя́цінкі | |
| умя́цінкі | умя́цінак | |
| умя́цінцы | умя́цінкам | |
| умя́цінку | умя́цінкі | |
| умя́цінкай умя́цінкаю |
умя́цінкамі | |
| умя́цінцы | умя́цінках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)