умярцве́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. умярцве́нне
Р. умярцве́ння
Д. умярцве́нню
В. умярцве́нне
Т. умярцве́ннем
М. умярцве́нні

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)