умыкну́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. умыкну́ умыкнё́м
2-я ас. умыкне́ш умыкняце́
3-я ас. умыкне́ умыкну́ць
Прошлы час
м. умыкну́ў умыкну́лі
ж. умыкну́ла
н. умыкну́ла
Загадны лад
2-я ас. умыкні́ умыкні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час умыкну́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)