умызга́ннік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. умызга́ннік умызга́ннікі
Р. умызга́нніка умызга́ннікаў
Д. умызга́нніку умызга́ннікам
В. умызга́нніка умызга́ннікаў
Т. умызга́ннікам умызга́ннікамі
М. умызга́нніку умызга́нніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)