умызга́ннік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| умызга́ннік | умызга́ннікі | |
| умызга́нніка | умызга́ннікаў | |
| умызга́нніку | умызга́ннікам | |
| умызга́нніка | умызга́ннікаў | |
| умызга́ннікам | умызга́ннікамі | |
| умызга́нніку | умызга́нніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)