умуро́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
умуро́ўка | умуро́ўкі | |
умуро́ўкі | умуро́вак | |
умуро́ўцы | умуро́ўкам | |
умуро́ўку | умуро́ўкі | |
умуро́ўкай умуро́ўкаю |
умуро́ўкамі | |
умуро́ўцы | умуро́ўках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)