умуро́ўванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| умуро́ўванне | |
| умуро́ўвання | |
| умуро́ўванню | |
| умуро́ўванне | |
| умуро́ўваннем | |
| умуро́ўванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)