умудрава́ць
‘умудрагеліць, вынайсці што-небудзь і без прамога дапаўнення’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| умудру́ю | умудру́ем | |
| умудру́еш | умудру́еце | |
| умудру́е | умудру́юць | |
| Прошлы час | ||
| умудрава́ў | умудрава́лі | |
| умудрава́ла | ||
| умудрава́ла | ||
| Загадны лад | ||
| умудру́й | умудру́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| умудрава́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)