умо́ўчваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. умо́ўчваю умо́ўчваем
2-я ас. умо́ўчваеш умо́ўчваеце
3-я ас. умо́ўчвае умо́ўчваюць
Прошлы час
м. умо́ўчваў умо́ўчвалі
ж. умо́ўчвала
н. умо́ўчвала
Загадны лад
2-я ас. умо́ўчвай умо́ўчвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час умо́ўчваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)